İkinci Dünya Harbi’nden sonra oluşan silah sistemlerinin taktik ve stratejiye etkileri

Askerî tarihin meşgul olduğu konulardan biri silâhların tarihi ve silâh sistemleridir. Silâh sistemlerinin incelenmesi, meslek bakımından hem bunları tanımaya hem de bunların strateji ve taktiğe olan etkilerini değerlendirmek suretiyle, dersler çıkarılmasına yardımcıdır.

İnsanlık âleminin tarih boyunca görüp yaşadığı büyük salaşlardan biri Birinci Dünya Harbi, diğeri de İkinci Dünya Harbi’dir. Bunlardan İkinci Dünya Harbi, karşılıklı mücadele eden milletlerin, ileri teknolojiye sahip olmalarımdan ötürü, pek tahrip edici silâhlarla sürdürülmüştür. Özellikle tanklar, uçaklar, denizaltılar ve nükleer silâhlarla çeşitli cephelerde cereyan eden bu savaş insanlık için yıkıcı büyük kırımlara sebep olmuştur.

Bu harp sonrasında, Almanya, Japonya ve İtalya gibi devletler tam bir yenilgiye uğrarken, İngiltere İmparatorluğu’nun da dağılmasına tanık olunmuştur. Bu sebeple dünya dengesinde meydana gelen boşluk, ideolojik mücadeleyi karşı karşıya getirmiş, Doğu Bloku ve Batı Cephesi bu mücadelede yerini almış ve dünyanın şimdiye kadar görmediği bir silâh yarışması başlamıştır. Bu yarışma, XX. yüzyıl teknolojisiyle birleşince, çok gelişmiş birçok silâh sistemleri üretilmiştir.

Silah tarihinin bir bölümünü oluşturan bu silâh sistemlerini tanımak ve bunların strateji ve taktiğe olan etkilerini, özlü yönleriyle ortaya koymak amacı güdülerek, Em. Tümg. Muzaffer Erendil tarafından yazılan “İkinci Dünya Harbi’nden Sonra Oluşan Silâh Sistemlerinin Taktik ve Stratejiye Etkileri” adlı bu inceleme, yetkili kurullarca gözden geçirilmiş ve silahlı kuvvetler mensuplarının istifadesine sunulmuştur.

Cumhur Asparuk

Eski Türk Hava Kuvvetleri Komutanı

Çalışmaya ulaşmak için: İkinci Dünya Harbi’nden Sonra Oluşan Silah Sistemlerinin Taktik ve Stratejiye Etkileri